Pustynia-miejsce poznawania siebie
Views: 0
załącznik 5/2024
Ewangelia (Mk 1, 12-15)
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»
Wyjść z plątaniny chaosu świata i odpocząć u boku Jezusa w cichym, pustynnym miejscu…
Dzisiejsza Ewangelia jest dla nas inspiracją na czas Wielkiego Postu. Duch Święty tak jak Jezusa, również i nas chce wyprowadzić na pustynię, by zregenerować, dotknąć tego co zaniedbane i schorowane. Ten piękny czas jest ukierunkowany szczególnie na człowieka, by “powrócił do Domu”. Można przyrównać go z rześkim, świeżym powietrzem, które daje życie. To w ciszy jest miejsce na słuchanie Słów, wtedy Bóg szepcze nam, którędy mamy iść. Pustynia jest miejscem poznawania siebie, swoich pragnień i łączeniem ich z wolą Tego, który ma najlepszy plan dla nas. I wreszcie jest czasem zajrzenia głęboko w serce, obmycia się w promieniach Miłosiernego, z tego co szpeci- z grzechu. Chociaż jesteśmy nieporęczni, jak małe dzieci, przez ten czas Wielkiego Postu z jak największą starannością narysujmy dla Niego obrazek miłości. Nie będzie on idealny, bo tak jak ręka małego dziecka nie jest do końca ukształtowana, tak i my nie jesteśmy idealni. Bóg się ucieszy tak jak mama czy tata cieszy się gdy dziecko narysuje dla niego laurkę.